Osman KAYIŞOĞLU

Osman KAYIŞOĞLU (İşadamı-Kayışoğlu Vinç Sahibi)

Doğum: 05
Ocak 1961 Kayseri

Okul: Ankara
İskitler İlkokulu, Ortaokul terk…

Meslek: İşadamı

Bulunduğu görevler: Bir dönem MHP
Yönetim Kurulu üyeliği, Bir dönem Boluspor’da hem Genel Kaptanlık hem İkinci
Başkanlık…

O, HERKESİN OSMAN ABİSİ

1961 yılında Kayseri’de dünyaya geldi…

İlkokuldan sonra okuyamadı, 13 yaşında babasının
yanında başladı iş hayatına…

1976 senesinde Bolu’ya yerleşti ailesiyle. Araç
kurtarma işini ilk onlar yaptı Bolu’da…

Kardeşlerinin hepsi aynı işi yapıyor ama hepsi başka
illerde…

Çocukluğu hep çalışarak geçti, 1983 yılında Yasemin
hanımla evlendi yine çalışmaya deva etti…

Abilerinden ayrıldıktan sonra Bolu’da kendisi devam
etti bu işe. Sadece ceketi vardı, bu seviyelere kadar geldi…

Bir dönem MHP yönetiminde yer aldı. Boluspor’da hem
Genel Kaptanlık hem de ikinci başkan olarak görev aldı…

Şimdi yönetimlerde yer almasa da Boluspor’a desteği
her zaman devam ediyor…

Eşinden başka kimseyle vakit geçirmeyi sevmiyor…

Bir de parayı sevmiyor…

Bolu’nun başarılı işadamlarından, herkes tarafından
sevilen ve saygı duyulan Osman Kayışoğlu’nun hayat hikayesi…

5
Ocak 1961 yılında Kayseri’de doğdu Osman Kayışoğlu. Ankara’da büyüdü. İlkokulu
Ankara İskitler İlkokulunda okudu. Ortaokul terk. Sonra iş hayatı başladı 13
yaşında. Sonrasını şöyle özetledi Osman Kayışoğlu;

Çocukluk Fotoğrafları

1976 YILINDA
BOLU’YA GELDİ

13
yaşında Ankara İskitler Büyük Sanayi Sitesinde babamın yanındaydık. 2 sene
sonra 1976 senesinde Bolu’ya yerleştik. Bolu’ya geldiğimde Bolu’nun nüfusu,
merkez 4 bin 500 geneli 19 bin idi. Bugün 300 küsür bin geneli, merkez olarak
da 160 bin civarında bildiğim kadarıyla. Bizim geldiğimizde Bolu’da ne fabrika,
ne başka bir şey, hiçbir şey yoktu. Biz 24 saat, buradan başlıyorduk İstanbul,
Kastamonu, her tarafa kazaya gidiyorduk. Vinçci olarak araba çekme işi olarak
1970’li yıllarda ilk biz vardık. Ben kendim gelmiştim, sonra büyüklerim geldi,
sonra Düzce’yi açtık, Bolu, Düzce, Yeniçağa, bizim yazıhaneler vardı. 3 sene
araba içinde yattım ben. 14 – 15 yaşında bu işe başladım, İstanbul, Ankara
gidip geliyorum arabayla. O zaman, imkansızlıklar, yerin yok yurdun yok. Şu
anki Sigorta Kurumunun karşısındaki binanın olduğu yer boş araziydi, ilk
geldiğimizde biz oraya yazıhane olarak yaptık. Zorlukları gördük. Sonra Bolu’ya
Arçelik geldi, başka da bir şey yoktu.

1983’TE EVLENDİ

Benim
babam araba parçacısıydı, hurdacıydı. Hurdacıların belli bir indir, bindir
işleri olurdu. Bizde de çoktu. Biz 7 kardeşiz, 6 oğlan bir kız, hepimiz bu işin
içindeyiz. Şimdi şu an, git, İstanbul, Afyon, Antalya, Kayseri her tarafta var
bizim işyerimiz. Bolu’da tek Kayışoğlu olarak ben varım. Ama diğerleri dağınık,
başka yerlerde. Çocukluğum
hep çalışarak geçti. 1983’e kadar çalışarak geçti. 1983’te Yasemin Hanım’la
evlendik. Çalışma hayatı yine devam etti. Bir haftalık evli iken, İran’a
gidiyorduk, tır vardı bir de, tırla yük taşıyorduk.

2000 YILINDA KENDİ
DEVAM ETMEYE KARAR VERDİ

Aile
içi ortaklığımız vardı, en ufakları olduğumuzdan, biz büyük darbe yedik.
Büyükler Düzce’de büyüdüler, biz burada kendi yağımızla kavrulduk, ortaklıktan
ayrıldık, bir kuruş almadan ayrıldım. Burada Orman Parkının yanında sadece
ceketim vardı 2000’de. Başka hiçbir şeyim yoktu. Ceketi giydim geldim, bir
başladım, o başlamadan bu seviyeye geldim. 

Okul Fotoğrafları

AİLE HAYATI

1983
senesinde biz evlendik, Bolu’ya yerleştik, eşimle. 1984 ve 1985 doğumlu iki
çocuğum var. Biri Okan biri Eda, aralarında bir yaş var. Şu anda kızım evli,
bir tane torunum var 12 yaşında.

SİYASET VE
BOLUSPOR

MHP’de
yönetimde kaldım. Siyaset bizim iş hayatında olduğumuz için siyaset işten
dolayı zor geliyor ama görüşümüz her zaman bellidir. Hala da aynıdır, hiç
değişmez. 2013 – 2014 senelerinde MHP’deydik. Zaten benim geçmem, 2004’lerde
oldu. O zaman da yönetime almışlardı. 15 – 16 sene Boluspor’da hem genel
kaptanlık, hem ikinci başkanlık yaptım. Son iki senedir de yönetimlerde falan
yokum ama desteğim sürüyor. Anılarım hep Boluspor’la ilgilidir. Başka hiçbir
anım yok. Ama hep Boluspor Boluspor. Taraftar da iyi bilir bizi, Yarenler
olsun, 14 olsun, o zamanki grup. O zaman tam bir aileydik. Eskiden bizdeki
seyirci ile olan sıcaklığı Boluspor yakalayamadı. Ne o yönetimi yakalayabildi,
ne o sıcaklığı yakalayabildi.

Biz
bir araba çekmeye geldiğimizde Yeniçağa’ya, bizde Ankara’da 7 kardeş, kalabalık
olduğumuzdan o zaman da şimdi çalışmazsan, ya kardeş kavgasına gireceksin
sağ-sol, o zaman meşhurdu. Biz de sanayi çocuğuyuz, sanayide büyüdük. Daha
doğrusu ben oradan kaçtım. Babam benim bir ay sonra burada olduğumu öğrendi.
Ondan sonra buraya geldi, biz burada kalacağız, dedim babam da müsaade etti. O
kalmayla bütün sülalem buraya geldi. Başlangıç bendim. 

İş Fotoğrafları

BOLUSPOR SEVGİSİ

Boluspor
sevgisine gelince, ben ta 1970’li yıllardan beri Boluspor’u takip ederim.
Maçlarına çok gittim. Eski 1. Ligde iken Boluspor kendim Galatasaraylı olmama
rağmen Boluspor – Galatasaray maçında her zaman Bolu’yu tutmuşumdur, bunu
herkes bilir. Ben Boluspor’dan başka takım tutmam, bir de aşırı
Galatasaraylıyım ama Bolu bende önde gelir. Yönetime girdiğimizde Mehmet
İnceayan zamanıydı, 1999 – 2000. Dediler yönetime alacağız, biz hep dışarda
olalım dedik ama bir anda içerde bulduk. O başlayışla, Yener Bandakçıoğlu
olsun, Çarıkcı olsun, biz aynı yönetimde Çarıkcı ile idareciydik. Boluspor’da
başkanlık yapacak yine de Çarıkcı derim başka demem. Bu işi yürütecek adam o.
Ama şampiyon yapar, ama yapmaz, bu işi bilenlerden biri Necip’tir. Borcu sevmez
Necip, Necip Boluspor’u borçlandırmaz. Hiçbir zaman yapmaz, son iki sene ne
yaptı onu bilemem ama işi zor. Necip’in işi zor. Taraftar kızıyor, Necip
şampiyon yapmak istemiyor diyor. Necip’in elinde olsa, şampiyon yapmak istemez
mi? Boluspor, ilk bir ikiye gelsin, son bir iki hafta yine Boluspor’u şampiyon
yapmazlar. Zamanında gördük, Unakıtan zamanını biliyor herkes. Eskişehir Bolu
maçını herkes biliyor daha dakika olmadan kırmızı kart yedik. Biz, Semerci
zamanında bu takım şampiyon olur dedim. Ligin en çok gol atan takımı
Boluspor’du, son 7 hafta bir tane gol atamadık. Son 7 haftaya kadar da hep
birinciydik, 7 haftada ne oldu? Siyasiler girdi, o girdi bu girdi, her şey
bitti. Semerci zamanına iyi bakın son zamana kadar hep birinciydik, o senenin
en çok gol atan takımı da Boluspor’du, son 7 haftada biz puan alamadık. 

Aile Fotoğrafları

EŞİYLE VAKİT
GEÇİRMEYİ SEVİYOR

Ben
eşimden başkasıyla zaman geçirmem. Hafta sonları kafa dinlemek için müzik
dinlemeye gideriz. Bu yaştan sonra nereye gidelim. Gençliğimiz çok hızlı geçti.
Zaman bu kadar nasıl hızlı geçti ben de anlayamadım. Gençliğimde futbol
maçlarını takip ederdim. Gençliğin verdiği şeyle görmek istediğim her yere
giderdim. Hanım bana müsaade ediyordu, serbesttik, her yere gidiyorduk. Boluspor
iş hayatımı baya etkiledi. Cuma’dan gidiyorduk Bolsupor’la, işi gücü
bırakıyorduk. İşe bakacak burada kimse kalmıyordu. Okan da liseden sonra
başladı. Bizde tek olduğu için onu fazla yormuyoruz.

BEKLENTİLERİ

Hayata
benim şu anki bakış açım; ilerisi için, kendim için hiçbir şey istemiyorum,
çocuğum torunum için isterim. Türkiye’mizin iyi olmasını isterim. Her taraftan,
dış güçlerden gelenlerle Türkiye’nin hali belli. Şu andaki sıkıntılar belli, ne
olacağı belli değil. Bizim yaşayacağımız zaten Allah’a kalmış, ne olacağını
bilemezsin ama ben ilerisini düşünürüm. Ben torunumu düşünüyorum 12 yaşında 20
sene sonra ne yapacak? Türkiye ne hale gelecek. İyi olmasını isterim. Ben kendi
şahsım adına konuşayım, önce vatan, bayrak. Ne derseniz deyin, önce vatan,
sonra bayrak. Onun için Allah devletimize zeval vermesin, büyük oyunlar
dönüyor, ama bunun üstesinden geleceğine inanıyorum. Oğlum Okan’ın şu anki
görüşleri zamanında bizde de vardı. Beni Türkiye’deki bütün arabacılar, olsun,
vinçciler olsun hepsi bilir beni, tanırlar. Türkiye geneli bilir. Benim
makinelerim ufaktır, millette devasa makineler var. Bugün 8 milyon Euro’ya, 10
milyon Euro’ya, makine var. Türk Parası ile 60 milyona denk gelir. O 60
milyonluk makineyi yürütmek için arkasında da 15 tane tır yürüteceksin. Bizde
bunlar yok ama bizdeki Kayışoğlu ismi onların 10 katıdır. Ben yaptığım zaman
bunların hiçbiri piyasada yoktu. Ama bizim anadan yok, babadan yok. Şimdi
bakıyorsun, benim akrabalarım var, adam vinç alıyor, vinç alırken, babasının
Ankara’da 50 tane yeri var. Bir tane yerini satıyor, 20 – 25 milyon dolara
gidiyor onla makine alıyor, bizde o imkan yok. Ama ben işimin de aşığıyım o da
ayrı mesele. Şu an bile büyük işlere kendim giderim. Severim de yapmayı. Ben
buraya gelirim, iş olduğu zaman çocuklarla zor olacak, kendim giderim.
Başlarına gider, organizesini yaparım.

ESKİDEN HIRSLIYDI,
PARAYI HİÇ SEVMEDİ

Eskiden
bende hırs vardı, hırsı unuttum, iyi bir şey olmadığını öğrendim. Hırs kendini
bitirir. Parayı herkes sever, ama bir tek ben sevmem. Hakikaten sevmem. Para
olmadan bir şey olur mu? Olmuyor ama ben yine de sevmem. Kazanayım hırsını ben
hep bitirdim. Çocuklara da bunu söylüyorum. Para hırsınız olmasın. Sağlıklı ol,
mutlu ol, hayatını yaşa. Örf adetlerine uy Türkiye’nin, senden büyük adam
olmaz. Aç kalmazsın, açıkta kalmazsın. Bugün 5 milyon Suriyeliyi getirdiler,
onlar aç kalmadı da ben mi aç kalacağım. 

Siyasi ve Sivil Toplum Kuruluşlarındaki Fotoğrafları