Eda KUMAŞ

Eda KUMAŞ (Psikolog)

Doğum: 06
Haziran 1991 Bolu

Okul: Sakarya
İlköğretim Okulu, Atatürk Ortaokulu, Abant Lisesi ardından İstanbul’da lise
eğitimini tamamladı, Doğu Akdeniz Üniversitesinden yatay geçişle Gaziantep
Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Halen Üsküdar Üniversitesi Klinik Psikoloji Yüksek
Lisans öğrencisi…

Meslek: Psikolog

Bulunduğu görevler: Türk Psikologlar Derneği üyesi…

GENÇ VE BAŞARILI BİR PSİKOLOG

Bolu’da başlayan eğitim hayatının lise dönemini İstanbul’da
tamamladı. Kıbrıs ve Gaziantep’te okuduğu üniversitenin ardından eğitiminin
devamı için Fas’a gitti. Orada aldığı psikoloji eğitiminin ardından şimdi
Klinik Psikoloji üzerine yüksek lisans yapıyor…

Hedefi doktorasını da yaparak alanında uzman bir
Akademisyen olmak…

Ailesinin tek çocuğu olarak her zaman el üstünde
tutuldu…

Küçükken hep gemi mühendisi olmak istedi. Lise
döneminde fikir değiştirip psikolog olmaya karar verdi ve başardı. Şimdi
mesleğinden çok memnun…

Kendisini kanser hastalarına adadı. Öyle ki; gönüllü
olarak kanser hastaları ile ücretsiz ilgileniyor…

Bir dönem hentbol oynadı. Yoğunluktan sporu bıraktı…

Vakit buldukça seyahat etmeyi ve kitap okumayı çok
seven, Bolu-İstanbul arası mekik dokuyarak başarılı işlere imza atan, başarılı
ve genç bir psikolog, Eda Kumaş’ın hayat hikayesi…  

Eda
Kumaş 6 Haziran 1991’de Bolu’da doğdu. Ailesinin tek çocuğu olarak başarılı bir
eğitim hayatının ardından istediği mesleğin sahibi oldu. Psikolog Eda Kumaş
hayat hikâyesini şöyle özetledi; 

Çocukluk Fotoğrafları

EĞİTİM HAYATI

 6 Haziran 1991’de Bolu’da doğdum. İlkokulu Sakarya
İlköğretim Okulunda, Ortaokulu Atatürk Ortaokulunda okudum, liseye burada
başladım, fakat İstanbul’da bitirdim. Burada başladığım lise Abant Lisesiydi. Sonrasında
İstanbul’a gittim orada okumaya devam ettim. 1999 depremi sırasında da bir yıl
İstanbul’da okumuştum. Üniversiteye Doğu Akdeniz Üniversitesinde başladım,
Kıbrıs’ta iki sene okuduktan sonra yatay geçiş ile Gaziantep Hasan Kalyoncu
Üniversitesine geçtim. Oradan mezun olduktan sonra Fas’a gittim, iki ay orada
öğretmenlik yaptım aynı zamanda psikoloji eğitimi aldım. Şimdi de Üsküdar
Üniversitesinde Klinik Psikoloji üzerine yüksek lisans yapıyorum. İnşallah
devamında doktoraya devam edeceğim.

AİLE HAYATI

Babamın
ismi Vedat, annemin ismi Filiz, ikisi de emekli, babam küçük sanayide esnaflık
yapmakta. Annem Köytür’den emekli. Annem ve babam benim çocukluğumda
çalışıyordu, o yüzden bana anneannem ve babaannem baktı. Tek çocuğum, kardeşim
yok. Çocukluğum güzel geçti. Tek çocuk olduğum için hep el üstünde tutuldum.
Aileme çok şey borçluyum. Her zaman arkamda oldular. Okumam için de bana hep
büyük destek verdiler.Bu yüzden hep gururla söylemişimdir ,en değerli varlığım
ailem. 

Okul Fotoğrafları

HOBİLERİ

Çocukluğumda
spora çok ilgim vardı. Bolu Belediyespor’da hentbol takımının kalecisiydim.
Hentbolda oyun yarı yarıya kalecinin üzerindedir, kaleci çok önemlidir. O ilgi
benim hoşuma gidiyordu. Üniversiteye gidene kadar hep devam ettim. Üniversiteye
gittiğimde sporu bıraktım. Sporu bıraktım ama ilerlemek isterdim. Şu an yoğun
çalışma ve eğitim hayatımdan dolayı spora vakit ayıramıyorum. Son bir senedir
hayatım, İstanbul Bolu arası  gelgitlerle
dolu. Kitap okumayı çok severim. En çok sevdiğim aktivitem ise de vakit buldukça
seyahat etmek. Uçağa binmeyi çok seviyorum. Üniversite hayatımda sık sık
seyahat ediyordum. O zaman vaktim, boş zamanım vardı ama şu an onları
yapamıyorum. Yaz tatiline gidebilirsem büyük bir başarı benim için.

HAYATININ DÖNÜM
NOKTASI

Psikoloji
okumaya başladıktan sonra hayatım tamamen değişti. Mesleğim gereği kendimi
iyileştirme yolunda hep ilerledim. Biz psikologlar ilk önce kendimizi
iyileştiriyoruz daha sonra yaşamımız boyunca süpervizyon alıyoruz. Psikoloji
eğitimi almaya 2011 yılında başladım ve hayatımın değişimi de beraberinde
geldi. Hayata karşı daha ılımlı olmaya başladım. Ailem ve arkadaşlarımla olan
iletişim bağlarım daha da kuvvetlendi. Üniversiteden mezun olduğum gün
yaşadığım duygu gurur vericiydi. Ailemin beni yalnız bırakmaması, o kürsüden
ismimin okunuşu, gururla bana bakılması benim için tarif edilemez bir duyguydu.

İş Fotoğrafları

KORKULARI

Ölüm
korkusu olmazsa olmazdır, sevdiklerimi kaybetme korkum var. Deprem dönemi beni
Bolu’dan İstanbul’a okumaya gönderdiler. O döneme ait bir travmam var, ailem
bir süre çadırda kaldı. Gittiğimde oradaki sınıf arkadaşlarım depremzede olarak
gördüler beni. Onu hiç unutmuyorum. Deprem çok büyüktü ama şükürler olsun
ailemden ölüm kalım olmadı. O dönemin travmasını hafifletmek için İstanbul’a
gönderilmemi gezmeye gönderilmiş gibi düşünmeye çalıştım . Yaşadığım bu
olaylardan dolayı deprem korkusu hep içimde vardır.

BEKLENTİLERİ

Akademisyen
olmak istiyorum. Ama tek bir üniversitede değil. Kariyer noktasında istikrarlı
bir şekilde ilerlemek istiyorum. Benim bir hedefim var o da mesleğimle alakalı
bir isim bırakmak. Ne yapabilirim? Nasıl geliştirebilirim? Para kazanmaktan
ziyade, akademik olarak, neler yapabilirim? Bu benim için en büyük beklentidir. 

Aile Fotoğrafları