Kılavuzlar
köyünde 3 kuşak önce başlayan kaşık yapma işi, bugünlerde 30 hanenin 20’sinde
devam ettiriliyor.
Önceleri
sadece keser, törpü ya da kakma adı verilen eski aletlerle yapılan kaşıklar,
şimdilerde şerit testere, torna ve zımpara yardımıyla çıkarılıyor.
Şimşir
ve kayın ağacından yapılan kaşıklar, büyüklüklerine göre tanesi 5 ila 10 lira
arasında civar köy ve ilçelere satılıyor.
“Gençler bu
işi yapmıyorlar”
Köy
muhtarı Naim Bozkul (55), yaptığı açıklamada, dedelerinden ve babalarından
gördükleri kaşıkları yapmaya devam ettiklerini söyledi.
Önceleri
imece usulü yapılan kaşıkların artık bireysel olarak yapıldığını anlatan
Bozkul, “Köyümüzde dedemler, babamlar, akrabalar bir olup topluca kaşık
yaparlardı. Şimdi o kalmadı. Yeni nesil yapsa da makinelerde yapıyor. El emeği
kalmadı.” dedi.
Bozkul,
teknolojinin gelişmesiyle işlerinin kolaylaştığını, el emeğiyle 20, makineyle
50 kaşık çıkardıklarını vurgulayarak, “Dedem kaşıkçıydı. O babama bıraktı,
babam da bana bıraktı. Biz kimseye bırakamayacağız. Gençler bu işi yapmıyorlar.
Kaşıklar toptan 5-7 liradan satılıyor. Daha büyükleri 10 liradan, el emeği daha
çok olan küçük kaşıklar ise 8-9 liradan satılıyor.” ifadelerini kullandı.
“Şu anda 20
hanede kaşıkçılık yapılıyor”
Köylerinin
ana geçim kaynağının kaşıkçılık olduğunu dile getiren Bozkul, “Köyümüzün
büyük kısmı geçimini bu işten sağlıyor. 30 haneli Kılavuzlar köyünde şu anda 20
hanede kaşıkçılık yapılıyor. Halkın geçim kaynağı hayvancılık, kaşıkçılık ve
çiftçilik.” diye konuştu.
İlerleyen yaşına rağmen
evinin yanındaki küçük barakada 50 yıldır kaşık üreten 70 yaşındaki İsmail
Bozkul da eski yöntemlerle kaşık yapma işini sürdürdüğünü belirterek, “Zor
bir iş, bir kaşığa 120 keser vuruyorum. Çocuklar makineyle çalışırlar, ben eski
düzenle yaparım.” dedi.
