Kent
merkezine 70 kilometre uzaklıkta bulunan ve arazi yapısı nedeniyle tarıma çok
elverişli olmayan ilçede Türkiye’nin en kaliteli pirinçlerinden biri
üretiliyor.
İlçeye
20 kilometre uzaklıkta bulunan Cuma Deresi ve Dereci Köprüsü mevkilerini içine
alan Çeltikdere Vadisi’nde köy sakinlerinin geleneksel yöntemlerle ekimini
yaptığı Kıbrıscık pirinci, atadan kalma yöntemler kullanılarak orakla hasat
ediliyor.
Bölgede
bulunan köylerde yaşayan yaklaşık 50 ailenin 400 dekarlık alanda yetiştirdiği
pirinç, yoğun talep görüyor.
Ata
tohumları kullanılarak ekilen çeltikten yılda ortalama 150-160 tonluk bir verim
elde ediliyor.
Coğrafi işaret
alınarak tescillendi
Bolu
Tarım ve Ormancılık Müdürü İzzet Murat, Çeltikdere Vadisi’nde ekimi yapılan
Kıbrıscık pirincinin coğrafi işaretinin alınarak tescillendiğini söyledi.
Bolu’da
pirinç denilince akla Kıbrıscık ve Seben’in geldiğini ifade eden Murat,
“Seben ve Kıbrıscık ilçelerimizin sınırında Çeltikderesi diye bilinen bir
deremiz var. Bu derenin kenarına o dereye yakın hem Seben hem de Kıbrıscık
ilçelerimize ait köylerimizde bu tarım yapılıyor. Karakılçık pirinci olarak
bilinir. Bu pirincimiz diğer pirinçlere göre daha ufak. Kendine has aroması ve
tadı var. Normal pirinç pişirilirken 1’e 2 oranında su kullanılırken bunda 1’e
3 oranında su kullanılır.” şeklinde konuştu.
Murat,
Tarım ve Orman Müdürlüğü olarak çiftçilerin ekim yapabilmesi adına her yıl 1
ton çeltik tohumunu köylülere dağıttıklarını söyledi.
Şu
an 8-10 köyde çeltik tarımını yapıldığını anlatan Murat, “50 civarında
çiftçimiz 400 dekarlık alanda üretim yapıyor. Bu pirinç diğer pirinçlere göre
piyasada fiyatı çok daha yüksek olarak satılıyor. Normal pirinç 1 lira ise
üreticilerimiz bunu 2 liraya rahat bir şekilde satıyor.” dedi.
“Elimde
pirincim kaldı diyen hiçbir üretici yok”
Bölgede
arazi yapısı ve şartlar nedeniyle halen eski yöntemlerle ekim ve hasat
yapıldığını belirten Murat, şunları kaydetti:
“Orakla
hasat edilip harmanı o şekilde de yapılıyor. Orakla yapılan iş biraz daha
zahmetli ve beden gücüne dayanıyor. Hem bunun etkisi hem de yerel çeşit olması
sebebiyle fiyatı doğal olarak diğer pirince göre 2 kat daha yüksek. Bu da
üreticinin emeğinin karşılığını almasını sağlıyor. Buna rağmen elimde pirincim,
çeltiğim kaldı diyen hiçbir üretici yok.”
