Bolu Belediyesi İtfaiye Müdürlüğüne bağlı 5 kişilik ekip,
depremin yaşandığı 6 Şubat sabahı Bolu’dan yola çıkarak önce Adana, daha sonra
da Hatay’da arama kurtarma çalışmalarına katıldı.
Hatay’da, Düzce Arama ve Kurtarma Ekibi (DAKE), Gerede
Belediyesi ve Yeniçağa Belediyesi ekipleri ile koordineli çalışan ekip, Bolu’ya
döndü.
İtfaiye Çavuşu Sercan Subay, Hatay’a girdiklerinde büyük
bir yıkımla karşılaştıklarını belirterek, “Aciz ve zavallı kaldık. Öyle bir
yıkım vardı ki anlatılacak bir durum değil. Daha önce depremler gördük ama
bunun gibisini hiçbirimiz görmedik. İnanılmaz bir yıkım vardı. Elimiz kolumuz
bağlı kaldık. Yetersiz kaldık. Bir ilçe olsa veya bir il olsa, dar bir alanda
olmuş olsa illaki yetişilirdi ama o kadar büyük bir yıkım var ki kısa sürede
oraya ve kişilere ulaşmak neredeyse imkansızdı.” ifadelerini kullandı.
Hatay’da yoğun olarak Ürgen Paşa Mahallesi’ndeki arama
kurtarma çalışmalarına katıldıklarını söyleyen Subay, şöyle konuştu:
“Çarşamba günü saat 16.00 sıralarında bir ses
alındığı söylendi. Oraya vardığımızda çocuk ve annesinin sağ olduğunu teyit
ettik. 5 katlı bir binaydı orası. Hatta değerlendirme yaparken artçı deprem
oldu biraz uzaklaştık. Artık cesaret mi diyelim, insanı kurtarma içgüdüsü mü
diyelim? Elimizden geleni yaparak yaklaşık 1,5 saat sonra önce bebeği kurtardık
ardından annesini çıkarttık. İlk yaşadığımız haz, mutluluk duygusu, o 3-4 aylık
bebeği oradan çıkarıp da elimize, avucumuza alıp 112’ye teslim etmek. Bu hazların
en büyüğüydü. Her canlı için böyle ama bebek olduğu zaman, çocuk olduğu zaman
insan daha mutlu, daha keyifli oluyor. Bunu anlatmak imkansız.”
Subay, enkaz altından çıkarttıkları her canlı için
hüzünle karışık mutluluk yaşadıklarını belirterek, “Bizim dokunduğumuz,
elimizle tırnaklarımızla kazıyarak çıkarttığımız net 5 kişi var ama yardım
ettiğimiz ekiplerle beraber toplam 16 kişiyi enkazdan sağ çıkarttık.”
dedi.
“Böyle bir
felaket görülmemiştir”
Ekip arkadaşlarıyla arama kurtarma çalışmalarında görev
alan itfaiye başşoförü İlhami Özer de Hatay’daki manzaranın kendisini çok
etkilediğini dile getirerek, “Böyle bir felaket görülmemiştir. O yolların
yarıldığını, binaların temelle beraber geriye yattığını gördüm. Sesler
duyuluyor, feryatlar duyuluyor. Çok büyük bir acıydı bizim için ama bizim
metanetimizi koruyup hızlı bir şekilde canlı insanlara ulaşmamız lazımdı.”
ifadesini kullandı.
Özer, 32 yaşındaki İngilizce öğretmenini kurtarma
anlarını anlatarak, “Yatakla kalorifer peteği arasına sıkışmış. Biz ona
müdahale ederken sürekli deprem oluyordu. Enkazda çalışma yaparken, binanın
çatırdaması, tozların dökülmesinden depremleri hissediyorduk. Onu çıkartırken
de deprem oldu. Kadın, ‘Beni burada bırakmayacaksınız değil mi?’ dedi. Biz de
‘Kesinlikle seni burada bırakmayacağız. Seni buradan almadan çıkmayacağız.’
dedik. Korku oluyor ama orada bir canlı var. O canlıyı çıkartmadan da biz orayı
terk etmedik.” şeklinde konuştu.
Kurtardıkları iki kız kardeşten küçüğünün ablasını
kendilerine şikayet ettiğini de anlatan Özer, şunları kaydetti:
“4-5 katlı bir bina vardı, 2 katı çökmüştü evin
içinden müdahale ettik. Oradaki çocuğun kafası kanepenin altına sıkışmış. 8
kişilik aileden 2 çocuk kalmıştı. Biri 10, diğeri 15 yaşında. Ablası kardeşini
kesinlikle uyutmamış. Diğerlerinin öldüğünü biliyor ama kardeşi bilmiyor.
Ulaştığımızda 10 yaşındaki çocuk ‘Ablam beni uyutmadı.’ diye bize şikayet
ediyordu. O şekilde hayatta kalmışlar ama bunlar buruk sevinçler.”
