Haber: Huri Afacan
Korkmaz, “İşçi sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve
Dayanışma Günü olan 1 Mayıs, bu yıl Türkiye’de bir bayram olarak kutlanmaktan
her zamankinden daha uzaktır.
Yanlış ekonomi politikalarında inat edilmesiyle emeğin
her gün biraz daha değersizleştiği ülkemizde, yaşanan ekonomik kriz emekçileri
nefes alamaz hale getirmiştir.
İktidar yandaşları için şahlanan ekonomide, işçinin
emekçinin payına düşen tek şey zam, zulüm ve yoksulluktur.
Ülkede orta sınıf diye tabir edilen gelir grubu artık
kalmamış, çalışan nüfusun büyük çoğunluğu insanca yaşamaktan uzak olan asgari
ücrete hapsedilmiştir. Zengin ile yoksul arasındaki makas her zamankinden daha
çok açılmış, gelir adaletsizliği tarihi şekilde tavan yapmıştır.
Daha birkaç yıl öncesine kadar ev taksiti olacak
meblağlar artık kira olarak verilir hale gelmiş, emekçiler için ömür boyu
çalışsa dahi ev alma ihtimali piyango çıkma ihtimaliyle
aynılaştırılmıştır.
İşçi sınıfı artık sebze/meyveyi taneyle almaya
başlamıştır. Tüketilmesi kaçınılmaz olan temel gıda maddelerindeki günlük fiyat
artışlarına market çalışanları etiket yetiştiremez hale gelmiştir. Cumhuriyet
tarihinde ilk kez 1 kilo beyaz peynirin fiyatı, gram altının fiyatına
ulaşmıştır. Et giremeyen hanelerin avuntusu olan kıyma dahi lüks hale gelmiş,
“yiğit muhtaç olmuş kuru soğana” türküsü iktidar sayesinde gerçeğe
dönüşmüştür.
Bu ağır yoksullaşma ve yüksek sömürü düzeninde, tüm kamu
emekçileri gibi biz eğitim emekçilerinin de geçinmesi imkansız hale
gelmiştir.
En tepeden sarfedilen “Öğretmenler en az 20 bin lira
alıyor” gibi gerçekdışı sözler, biz eğitim emekçilerinin yaşadığı ağır
yoksulluğu kamufle edememektedir.
Gerçek şudur:
Eğitim emekçileri geçinememektedir. Borçla ay sonunu
getirmeye çalışmakta, kredi ve kredi kartlarıyla ailesinin ihtiyaçlarını
gidermeye çalışırken borç sarmalına girmekte, sarı sendikalar ile hükümetin
müsamereyi andıran toplu görüşmeleri nedeniyle soğan fiyatlarındaki artış kadar
bile ücret artışı alamamaktadır. Eve boynu bükük, sınıfa düşünceli girmektedir.
Liyakatsizce seçilmiş yöneticilerin baskısı, öğrencilerine laik, çağdaş ve
kamusal bir eğitim veremiyor olmanın stresi altındadır. Zaten sözleşmeli,
ücretli, kadrolu diye çalışma hukukuna bile aykırı biçimde ayrıştırılarak
sömürülüyorken bir de garabet ÖMK eliyle tekrar ayrıştırılmanın ve kategorize
edilmenin baskısını yaşamaktadır.
Bu böyle gidemez ve gitmeyecektir! Cumhuriyetin kurucusu
olan Başöğretmen’in yeni nesilleri emanet edeceği kadar güvendiği bizler, bu
hakaretleri, kölelik zincirini, değersizleştirmeyi kabul etmiyoruz!
TÖS’ten, TÖB-DER’den miras aldığı öğretiler ışığında
ilerleyen; eğitim emekçisinin hakları ve itibarı için verdiği mücadeleden
asla taviz vermeyen, Başöğretmen Atatürk’ün eğitim neferlerinin bir araya
gelerek oluşturduğu Eğitim-İş olarak, tüm eğitim emekçilerine
sesleniyoruz:
Gün; haklarımızı, mesleğimizin itibarını, gençlerimizin
geleceğini savunmak için omuz omuza verme günüdür. Gün; eğitimi ve eğitim
emekçisine tepeden bakan, parmak sallayanlara Fakir Baykurt’un dediği gibi ders
verme günüdür! Öğrencilerimize öğreteceğimiz en önemli şeylerden birisi
haksızlığa karşı susmamaksa, gün kendi uğradığımız haksızlığa karşı da
susmayacağımızı göstermenin günüdür. Gelin, safları sıklaştıralım!
Başta eğitim emekçileri olmak üzere tüm işçi sınıfının 1
Mayıs’ını kutluyor, 1 Mayısları bayram yapacağımız günleri hep birlikte
öreceğimize inanıyoruz.
Yaşasın Eğitim-İş!!!
Yaşasın 1 Mayıs!!!
Yaşasın Haklı Mücadelemiz!!!
Yaşasın İşçi Sınıfının
Kardeşliği!!!” ifadelerinde bulundu.
