Depremin ardından Bolu’dan
Adıyaman’a yola çıkan UMKE gönüllüsü 22 sağlıkçı, bölgede enkaz altından çok
sayıda kişinin kurtarılmasına destek verdi.
Bölgede duygusal anlara
şahitlik eden sağlık personeli, görev sürelerini tamamlayarak geri döndü.
Yaşadıkları hüzünlü ve
mutlu anları akıllarından çıkaramayan sağlıkçılar, yaraların sarılması için
yürütülen çalışmalarda da yer almak istiyor.
“İNSANLARIN HAYATA TUTUNDUĞUNU GÖRMEK BİZİ MUTLU
ETTİ”
Acil tıp teknisyeni Levent
Seyis, depremin ardından ekip arkadaşlarıyla hemen bölgeye hareket ettiklerini
söyledi.
Seyis, Adıyaman’a ilk
gittiklerinde yıkımın farkına varamadıklarını belirterek, “24 saat sonra
olayın büyüklüğüne, şiddetine daha çok hakim olmaya başladık. Üzücü, acımasız
tabloları 5’inci, 6’ncı günden sonra hissetmeye başladık çünkü o ana kadar
üzülmeye fırsatımız yoktu. Ağlayıp yakınma, hayıflanma gibi bir lüksümüz yoktu.
Bolu UMKE olarak 9’uncu günde 17 yaşındaki bir kardeşimizi hayata tutundurmak
nasip oldu.” şeklinde konuştu.
İnsanların hayata
tutunduğunu görmenin kendilerini mutlu ettiğini dile getiren Seyis, 17 kişinin
enkazdan sağ çıkarılmasına destek verdiklerini anlattı.
Seyis, o kadar yıkıntı,
enkaz ve acının içinde bölgede birlik ve beraberlik tablosunun hakim olduğuna
işaret ederek, “Bir bütünlük vardı. Biz düştüğümüzde de kalktığımızda da
beraberiz. En mutlu olduğum duygular bunlardı.” dedi.
Adıyaman’da 14 gün görev
yaptıktan sonra istemeyerek de olsa Bolu’ya döndüklerini aktaran Seyis,
“Orada ayaktaydım ama burada duygularıma hakim olamadım. Burada ilk
yatağıma girdiğimde oradaki insanlar aklıma gelmeye başladı. Acılar, feryatlar,
paylaşımlar, güzel duygular aklıma geldi.” ifadesini kullandı.
“DUYGULARIMIZI BİR TARAFA BIRAKMAK ZORUNDA
KALDIK”
Paramedik Nilgün Sertoğlu
da depremin büyüklüğü hakkında hiçbir fikir sahibi olmadan yola çıktıklarını
söyledi.
Sertoğlu, bölgeye
ulaştıklarında depremin yıkıcı etkisi karşısında adeta şoka uğradıklarını dile
getirerek, “Üzülüyorsunuz bir taraftan ama sağlıkçı olmanın gereği de
oradaki insanlara yardım etmek. Duygularımızı bir tarafa bırakmak zorunda
kaldık çünkü orada duygusal olarak, zihinsel olarak zayıflarsak kimseye
faydamız olmaz.” diye konuştu.
“ÇOCUKLARLA GEÇİRDİĞİMİZ VAKİT BİZİM İÇİN PAHA
BİÇİLEMEZ OLDU”
Hüzünlü ve mutlu anları
bir arada yaşadıklarına değinen Sertoğlu, “Halk bize çok yardım etmeye çalıştı.
Kendileri depremzede olmasına rağmen sürekli gidip gelip ‘Bir şeye ihtiyacınız
var mı?’, ‘Size nasıl yardım edebiliriz?’ diye sordular. Bunları görmek çok
mutluluk vericiydi. Çocuklar bizi çok mutlu etti. Ellerine ne geçse alıp ‘Abla
siz de yiyin.’ ‘Siz de bizimle beraber paylaşın.’ deyip bize gelen çok oldu.
Oynamaya çalıştılar bizimle dertlerini anlatmaya çalıştılar. Çocuklarla
geçirdiğimiz vakit bizim için paha biçilemez oldu.” ifadelerine yer verdi.
“12 SAAT KADAR AYNI ENKAZIN BAŞINDA BEKLEDİK”
Sertoğlu, depremin 70.
saatinde enkazdan 22 yaşındaki genç bir kızın kurtarılmasının kendisini
etkilediğini anlatarak, “İlayda, çok uzun süren bir çalışmadan sonra
enkazdan çıkarıldı. Yaklaşık 12 saat kadar aynı enkazın başında bekledik. O
gülerek çıkmıştı. ‘İlayda hoş geldin.’ dediğimde, ‘Hoş bulduk, hoş bulduk, siz
de hoş geldiniz.’ diye karşılamıştı. O beni hem çok şaşırtmıştı hem de çok
mutlu etmişti.” şeklinde konuştu.
Adıyaman’da 18 gün kaldığını, hiç Bolu’ya dönmek
istemediğini belirten Sertoğlu, “Sadece ben değil, hiç kimse dönmek
istemedi. Tekrar gitmek, oraları görmek, oradaki halka yardımcı olmak, destek
sağlamak için sıramızı bekliyoruz. İnşallah tekrar geri dönebilirsem bu benim
için daha faydalı olacak ruhsal olarak da çünkü onların iyileşmiş, normal hayat
şartlarına ulaşabilmiş hallerini görmek bize de iyi gelecektir.” dedi.
